Se coñecése-lo don de Deus e quen é o que che di "dáme de beber", ti mesma lle pedirías a el e el daríache auga viva.
Se queres ler as lecturas do día pincha aquí
Parece que Deus está empeñado en que o home e muller atopen a verdadeira liberdade. Hai que poñer vontade e esforzo por todas as partes e, especialmente, hai que confiar. Fiarse porque non é a primeira vez que buscamos a Deus e El sempre está aí. Sempre temos experiencia de, ante os nosos límites, coñecer como Deus se fai presente e non temos motivos para ter dudas de que o seu é un proxecto de liberación e salvación.
Nas dificultades do camiño, ante a sede, a fame, o cansancio, a enfermidade non olvidemos que podemos contar con Deus.
Na samaritana na procura de auga vémonos reflexados. Buscamos todos, sen excepción, a auga da vida plena, ainda que os pozos aos que nos achegamos son moi distintos.
Xesús hoxe invítanos a achegarnos a un pozo distinto (dos pozos nos que bebemos a diario) e ofrécenos auga fresca, auga viva, que calma a sede definitivamente. Xesús pasa a ser ese novo pozo no que todos/as os/as que teñen sede de vida plena atoparán resposta á súa sede.
Canto: Lléname Señor
ORACIÓN
Vivimos, Señor, momentos delicados
nos que periga a vida da xente máis vulnerable
a este virus, especialmente as persoas de idade,
os nosos avós, e tamén outras con afeccións
de corazón ou respiratorias. Somos moi diferentes
e, ás veces, un tanto inconscientes. Falamos de
solidaridade, de amor, de atención aos máis débiles;
e agora temos a oportunidade de mostrar que son
non só palabras senón feitos e expresión que identifica
a profundidade do corazón.
Este virus provoca unha grande crise: os afectados
directamente pola enfermidade, as persoas que viven
soas, as pequenas empresas e autónomos, os sanitarios/as
desbordados,... Axúdanos, Xesús, a fixar a nosa mirada
nas túas actitudes, que son sempre de ofrecer, de aportar,
de entrega e amor sen condicións. Axúdanos a ser hoxe
a túa voz, as túas mans e a túa mirada para transformar
esta crise nunha oportunidade de ofrecer desa auga viva
que calma a sede de verdade, que rompe o tapón que se forma
co egoísmo, ca individualidade, ca indiferencia
ou a búsqueda de culpables
e non de solidaridade desde unha auténtica igualdade,
sabéndonos todos fillas e fillos de Deus. No medio
destes días axúdanos a descubrir a sensibilidade
do corazón humano e as posibilidades dunha
humanidade plural pero non dividida, que ten claro
o valor da vida.
Comprometémonos coa situación que vivimos
e confiamos en Ti, que es auga fresca no medio do
deserto que é a nosa vida. Amén
Vivimos, Señor, momentos delicados
nos que periga a vida da xente máis vulnerable
a este virus, especialmente as persoas de idade,
os nosos avós, e tamén outras con afeccións
de corazón ou respiratorias. Somos moi diferentes
e, ás veces, un tanto inconscientes. Falamos de
solidaridade, de amor, de atención aos máis débiles;
e agora temos a oportunidade de mostrar que son
non só palabras senón feitos e expresión que identifica
a profundidade do corazón.
Este virus provoca unha grande crise: os afectados
directamente pola enfermidade, as persoas que viven
soas, as pequenas empresas e autónomos, os sanitarios/as
desbordados,... Axúdanos, Xesús, a fixar a nosa mirada
nas túas actitudes, que son sempre de ofrecer, de aportar,
de entrega e amor sen condicións. Axúdanos a ser hoxe
a túa voz, as túas mans e a túa mirada para transformar
esta crise nunha oportunidade de ofrecer desa auga viva
que calma a sede de verdade, que rompe o tapón que se forma
co egoísmo, ca individualidade, ca indiferencia
ou a búsqueda de culpables
e non de solidaridade desde unha auténtica igualdade,
sabéndonos todos fillas e fillos de Deus. No medio
destes días axúdanos a descubrir a sensibilidade
do corazón humano e as posibilidades dunha
humanidade plural pero non dividida, que ten claro
o valor da vida.
Comprometémonos coa situación que vivimos
e confiamos en Ti, que es auga fresca no medio do
deserto que é a nosa vida. Amén
No hay comentarios:
Publicar un comentario