A salvar, non a condenar! Temos que meter ben esto na nosa cabeza e corazón. Deus pon todo da súa parte para a nosa salvación, a súa vida é a nosa salvación. San Ireneo dicía que a gloria de Deus é que o home viva. Se recorres con Xesús o evanxeo e te atopas coa xente coa que El se mezclaba respiras sen duda o amor e a misericordia que se desprenden das actitudes e corazón de Xesús.
Non podemos dudar de que Deus quere a salvación de todos/as e neso invirte a súa vida. Agora ben, non sen ti; como di en Deuteronomio 30 "Mira que eu poño hoxe diante de ti a vida e a felicidade, a morte e a desgraza". Temos a sorte e tamén a responsabilidade de poder elexir, de escoller a dirección da vida que mellor nos pareza:
- "Cando o xusto se aparta das súas obras de xustiza e comete iniquidades e morre debido a elas, morre debido ás iniquidades que el cometeu. Cando o malvado se aparta da maldade que cometeu e practica o dereito e a xustiza, entón el consegue a vida." (Ezequiel 18, 26-27)
Quen queira conformar a súa vida coa de Xesús ten que ir moito máis aló de facer o que é correcto, o que é de obrigado cumprimento. O amor non entende de mediocridade nin de mínimos. Son horas de soltar as cadeas que nos atan, que non nos permiten ser expléndidos no perdón, no amor, na compasión, na apertura, na esperanza, ...
Canto: Perdón, Jesús, perdón. (Pincha aquí)
No hay comentarios:
Publicar un comentario