jueves, 9 de abril de 2020

A Fe está sempre presente, sempre comigo e coa miña familia e este ano aínda máis


A Fe nas procesións de Semana Santa.
O paso de Xesús na Horta das Oliveiras.


           
Como presidenta da confraría do paso de Xesús na Horta das Oliveiras e da Asociación Alfaia, constitúe para min unha grande honra poder dirixirme a todas e todos os feligreses de Santa Uxía dende estas páxinas da revista e dos medios de comunicación da parroquia, aínda que sexa nun momento tan triste, nunha celebración de Semana Santa que teremos que pasar nas nosas casas e na que non poderemos procesionar polas rúas da nosa cidade honrando ao noso Señor, un momento que agardamos a que chegue con ilusión e devoción durante todo o ano.

            Costaleiros, confrades e todas as persoas que traballamos para que este paso poida percorrer o noso pobo na noite do Xoves Santo, temos a nosa devoción por esta imaxe que forma parte da tradición de Ribeira. Constitúe un dos momentos principais da celebración destes días, nos que volvemos a reconfortarnos coa Fe e a esperanza e na que lembramos o sufrimento do noso Señor por toda a humanidade, o que nos debe facer ser máis humildes, máis sinxelos e agarimosos cos demais, compartindo e repartindo o que teñamos, pois non hai maior xenerosidade que a que tivo Cristo por nós ao morrer na cruz.

            Cando procesionamos imos rezando emocionados por un momento tan importante; uns choran e outros aguantan as ganas saloucando, nerviosos, descalzos… pero o momento de poñer o capuchón é un intre único, onde todos os sentimentos se mesturan nunha noite na que intentamos atopar o mellor de cada un de nós. Moitos están ofrecidos por eles ou polas súas familias, para superar unha enfermidade, para agradecer unha curación, para pedir por un fillo, por un pai, por un irmán ou por un veciño que o estea pasando mal.


            A Fe está en todos nós, ás veces máis e ás veces menos presente, pero sempre acesa porque para os que somos cristiáns aínda que non teñamos tempo para participar da Eucaristía dominical por diversas circunstancias, sempre temos un momento a soas para rezar, xa que é algo que aprendemos dos nosos maiores, algo que nos ensinaron os nosos pais. A Fe está sempre presente, sempre comigo e coa miña familia e este ano aínda máis, xa que estamos a pasar por momentos duros, tristes, angustiosos, nos que hai moito por quen rezar e porque sabemos que coa axuda de Deus venceremos esta pandemia e voltaremos a xuntarnos para celebrar a Paixón do noso señor Xesús Cristo, pero tamén para festexar a vida, para ser felices e compartir bos e malos momentos sempre unidos porque unha gran parte da nosa forza está na nosa Fe.

Mari Carmen García Torrado







2 comentarios:

  1. Muy buena reflexión Mari,que Dios nos de fuezas en éstos duros momentos, alivie a los enfermos y a los que perdieron un ser querido en esta situación tan triste, y nos ayude para en el futuro sigamos manteniendo este sentimiento de unidad y humanidad...Un abrazo!

    ResponderEliminar
  2. Está moi ben o sentido que lle das, con esa Fe en Xesus, con esa forza pódeselle ganar a esta pandemia, vamos a salir adiante.Gracias M Carmen

    ResponderEliminar